Prof. dr hab. Wiesław Bielawski, w obecnej kadencji prorektor ds. rozwoju i I zastępca rektora SGGW, został wybrany (18.03) na funkcję rektora SGGW, na kadencję 2016-2020.
Bezpośrednio po studiach został zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Biochemii, gdzie nadal pracuje. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał w 1982 roku na podstawie pracy, zatytułowanej „Drogi asymilacji NH4+ prowadzące do powstania aminokwasów u siewek żyta”. W 1992 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii – biochemii roślin na podstawie dorobku naukowego i rozprawy „Izoenzymy syntetazy glutaminowej z siewek pszenżyta na przykładzie odmiany Malno”. Trzy lata po uzyskaniu stopnia dr hab. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego SGGW. Tytuł profesora nauk rolniczych otrzymał w 2002 roku, a stanowisko profesora zwyczajnego w roku 2008.
Pracując w SGGW pełnił funkcje: kierownika Katedry Biochemii (1994–2008), kierownika Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Łowiczu (1999–2002), prodziekana ds. dydaktyki (1999–2002), kierownika Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Leśnej Podlaskiej (2000–2002), prodziekana ds. nauki (2002–2005), kierownika stacjonarnych studiów doktoranckich (2005–2009). Był rzecznikiem Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego, członkiem Rady Programowej „Acta Physiologiae Plantarum” oraz kilku towarzystw naukowych.
Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół następujących obszarów tematycznych: asymilacja azotu nieorganicznego u roślin zbożowych, ze szczególnym uwzględnieniem właściwości molekularnych enzymów odpowiedzialnych za ten proces; metabolizm 2-oksokwasów i aminokwasów w warunkach stymulujących i hamujących fotooddychanie; funkcje fizjologiczne glutationu oraz właściwości biochemiczne i regulacja aktywności reduktazy glutationowej; mechanizmy biochemiczne warunkujące odporność zbóż na przedżniwne porastanie; enzymy proteolityczne w organach generatywnych i wegetatywnych zbóż oraz w komórkach bakterii glebowych z rodzaju Pseudomonas; itocystatyny – inhibitory endopeptydaz cysteinowych, ich synteza oraz właściwości molekularne.
Większość badań naukowych prowadził w ramach grantów własnych, promotorskich, zamawianych i unijnych. Był kierownikiem lub głównym wykonawcą 15 projektów naukowo-badawczych, w tym 11 finansowanych przez KBN, NCN, MNiSW. Uzyskane wyniki publikował w wielu renomowanych czasopismach, indeksowanych przez JCR ( z tzw. Listy Filadelfijskiej), jak Phytochemistry, Planta, Plant Physiology and Biochemistry, Journal of Plant Physiology, Amino Acids, Antonie Van Leeuwenhoek International Journal of General and Molecular Microbiology, Plant Growth Regulation, Plant Molecular Biology Reporter, Biochemical and Biophysical Research Communications, Cereal Chemistry, Folia Microbiologica, Journal of Basic Microbiology, Biologia Plantarum, Acta Pysiologiae Plantarum, Acta Biochimica Et Biophysica Sinica, Israeli Journal of Aquaculture-Bamidgeh i inn.
Dorobek naukowy prof. Bielawskiego obejmuje 113 prac, w tym 59 opublikowanych w czasopismach z IF. Wykonał recenzje kilkunastu grantów KBN, ponad 150 recenzji publikacji naukowych oraz kilku dydaktycznych projektów unijnych. Opracował 15 recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych, 3 recenzje dorobku naukowego i dydaktycznego w postępowaniu o nadanie tytułu, 10 recenzji dorobku na stanowisko profesora zwyczajnego i nadzwyczajnego. Ponadto jest promotorem 10 zakończonych przewodów doktorskich, w tym 8 obronionych z wyróżnieniem. Kolejne 2 przewody doktorskie są w trakcie realizacji. W celu podwyższenia kwalifikacji naukowych i dydaktycznych odbył krajowe i zagraniczne staże naukowe, m.in. na Wydziale Biologii Uniwersytetu Carleton w Ottawie, Akademii Rolniczej im. Timiriazewa w Moskwie, Instytucie Biochemii Akademii Nauk ZSRR w Moskwie, Federalnym Centrum Badań nad Zbożami i Ziemniakami w Detmold oraz w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie.
W 2003 r. został wyróżniony Nagrodą Edukacyjną Prezydenta m.st. Warszawy w kategorii „Najlepszy Nauczyciel Akademicki”.