Był to dla mojej szkoły olimpijski rok: sześciu finalistów międzynarodowych olimpiad przedmiotowych, 102 laureatów i finalistów w 26 olimpiadach, które liczą się w rankingach... Wielka radość!

Mamy takie szczęście, że w „Witkowskim” spotykają się ci, którym chce się chcieć: dzieciaki lubiące się uczyć i nauczyciele z pasją, potrafiący przekazać całą swoją wiedzę i kunszt. Klasyk już przecież mówił, że kadry są najważniejsze! 

Jestem oczywiście szczęśliwy z powodu sukcesów naszych podopiecznych i pedagogów, ale obserwuję też inne szkoły. Kiedy w Białymstoku pojawił się znakomity nauczyciel informatyki, posypały się natychmiast sukcesy uczniów w tej szkole...

Warsztat pedagoga składa się z umiejętności przekazania wiedzy, ukazania jej zastosowań, ale także z umiejętności motywowania ucznia do sprawdzenia się w konkretnej dyscyplinie.

Przystąpienie do rywalizacji w konkursach i olimpiadach wynika z naturalnej potrzeby nastolatka do sprawdzenia się w jakiejś dziedzinie. Do osiągnięcia sukcesu. Zapewniam, że nie ma w szkole w tej sprawie żadnego przymusu. Nasi najzdolniejsi nie zawsze są zainteresowani rywalizacją, inni mają taką potrzebę samo sprawdzenia, że przystępują równolegle (z sukcesem!) do finału Olimpiady Matematycznej, sięgając za chwilę po laur Międzynarodowej Olimpiady Lingwistycznej. Nasi najlepsi absolwenci nadal kochają ten specyficzny klimat szkoły i ciągle do nas wracają – we wrześniu każdego roku prowadzą dawni olimpijczycy zajęcia z aktualnymi uczniami. Jeżdżą z nami na obozy. Wpadają na święta... Sądzę, że ta wspólna droga do ich sukcesu łączy nas na dobre w wielką społeczność wolnych osób wierzących w ambitne wyzwania.

Stanisław Pietras, dyrektor V LO
im. Augusta Witkowskiego w Krakowie