Wprawdzie prace nad Europejskim Rankingiem Studiów Inżynierskich rozpoczęliśmy półtora roku przed pandemią, ale COVID-19 dramatycznie potwierdził słuszność przyjętych założeń.
Dla kandydatów na studia i dla pracodawców kluczowe stają się regionalne możliwości edukacyjne i zasoby talentów dostępne w głównych centrach badawczo-rozwojowych i produkcyjnych. Możliwości komunikacyjne, wychodzące poza transport lotniczy, stają się równie ważne.
Obszar studiów inżynierskich jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju Europy. Odgrywa on ważną rolę w kreowaniu innowacyjnych technologii oraz kształceniu kompetentnych inżynierów, potrafiących wykorzystać wiedzę naukową do rozwiązywania współczesnych problemów, a zarazem świadomych skutków społecznych swych działań. Aby sprostać temu wyzwaniu, przy umiędzynarodowieniu przemysłu, rynku pracy oraz samych uczelni, koniecznością stało się porównywanie jakości i konkurencyjności programów studiów w zakresie inżynierii i technologii oferowanych przez uczelnie europejskie. Uznaną formą takich porównań, zrozumiałych dla szerokiego grona interesariuszy, są rankingi uczelni i programów studiów.
Przy czym coraz bardziej rośnie znaczenie rankingów narodowych i wyspecjalizowanych rankingów regionalnych, dostarczających uporządkowanej informacji o jakości kształcenie i badań uczelni w odniesieniu do kluczowych dziedzinach wiedzy i gospodarki. Podkreślano to podczas światowej konferencji rankingowej IREG 2020, jaka odbyła się w drugiej połowie października z nominalnym venue w Pekinem i centrum emisyjnym w Warszawie.
Misją Europejskiego Rankingu Studiów Inżynierskich (European Ranking of Engineering Programs – EngiRank) jest wypełnienie luki w zakresie aktualnej i wiarygodnej informacji o studiach technicznych w Europie – EngiRank ocenia i klasyfikuje europejskie uniwersytety technologiczne; porównuje także prowadzone przez nie programy w głównych dyscyplinach edukacji inżynierskiej (rankingi „by subject”).
Prezentowane wyniki są wersją pilotażową rankingu, w którym analizowano działalność uczelni o silnie rozbudowanym profilu „Engineering & Technology” w 13 krajach europejskich: Bułgarii, Chorwacji, Cypru, Republiki Czeskiej, Estonii, Węgier, Łotwy, Litwy, Malty, Polski, Rumunii, Słowacji i Słowenii. Kraje te stanowią grupę o dużym stopniu jednorodności, jako że wstąpiły do Unii Europejskiej w 2004 roku lub później – z tego powodu określane są one też często jako grupa „New Europe”. Cieszy, że wśród tej grupy polskie uniwersytety technologiczne, z Politechniką Warszawską i AGH na czele prezentują się bardzo dobrze. Choć na plecach powinny już czuć oddech goniących ich partnerów z innych krajów… W kolejnych edycjach EngiRank zwyciężą ci, którzy będą biec szybciej!
Waldemar Siwiński
prezes Fundacji Edukacyjnej Perspektywy