Ponad 110 tys. absolwentów, 17 dyscyplin naukowych, w których uczelnia ma pełne uprawnienia awansowe, 52 doktorów honoris causa, wysokie miejsca w rankingach, przynależność do sieci Uniwersytetów Europejskich i EUA, blisko 2 tys. pracowników – to bilans 30 lat istnienia Uniwersytetu Opolskiego.
– I to nie jest nasze ostatnie słowo – zapewniał podczas uroczystych obchodów jubileuszu UO w mijającym roku były już rektor Uniwersytetu Opolskiego, prof. dr hab. Marek Masnyk.
Uniwersytet Opolski, największa uczelnia w woj. opolskim, jubileusz 30-lecia swojego istnienia obchodzi w 2024 r. Z tej okazji odbyły się już konferencje, wystawy i uroczysta gala. – W czwarte dziesięciolecie wkraczamy z wieloma sukcesami, wyjątkowo dobrze zdaliśmy trudny egzamin – mówił prof. dr hab. Marek Masnyk. – Nie byłoby tego sukcesu bez wyjątkowej aktywności naukowej naszych pracowników, wspólnego wysiłku wszystkich zatrudnionych w naszej uczelni oraz całej społeczności akademickiej, a także wsparcia władz regionalnych i krajowych.
Uniwersytet Opolski powołany został Ustawą z 10 marca 1994 r. Był to wówczas dwunasty polski uniwersytet. Powstał w wyniku połączenia dwóch opolskich uczelni: liczącej wtedy 40 lat Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich (1954-1994), jednej z najlepszych uczelni pedagogicznych w Polsce i istniejącej od 1981 r. opolskiej Filii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, bazującej na kilkudziesięcioletnich doświadczeniach Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie, gdzie pracowała kadra dawnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. UO działalność rozpoczął 1 października 1994 r. W strukturach uczelni funkcjonowały wtedy cztery wydziały.
Dziś UO to 12 wydziałów, 17 instytutów i blisko 80 kierunków. W ostatnich latach studiuje tu rokrocznie ponad 9 tys. studentów – w tym blisko 10 proc. cudzoziemców. W ostatniej ewaluacji Ministerstwa Edukacji i Nauki (dziś: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego) za lata 2017-2021 UO uzyskał jedną ocenę A+, sześć ocen A i dziesięć ocen B+.
– W każdej z dyscyplin, które poddaliśmy ewaluacji, mamy pełne uprawnienia awansowe, czyli możemy prowadzić postępowania o nadanie stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego. Daje nam to również pełną autonomię dydaktyczną, czyli możemy sami podejmować decyzje dotyczące kierunków kształcenia, które chcemy proponować młodym ludziom – mówił ówczesny prorektor ds. nauki, prof. dr hab. Jacek Lipok, obecnie rektor Uniwersytetu Opolskiego.
Od 2019 r. UO należy do sieci Uniwersytetów Europejskich, a od roku 2024 – do EUA (European University Association), cenionej organizacji zrzeszającej instytucje szkolnictwa wyższego z całej Europy. UO wchodzi też w skład konsorcjum FORTHEM. Jest również od lat w programie Erasmus+, w ramach którego ma podpisane umowy z ponad dwustoma uczelniami z 27 krajów UE. Ma też umowy bilateralne z 28 uczelniami z 27 innych krajów świata, także tak odległych, jak Australia, USA, Brazylia, Kambodża, Indonezja, Wietnam, Kazachstan czy Meksyk. Studiując na UO można zdobyć dyplomy zagranicznych uczelni. Umożliwia to program Europa Master funkcjonujący od roku akademickiego 2013/2014. Kończąc te studia studenci otrzymują jednocześnie dyplom magisterski uczelni polskiej, francuskiej i niemieckiej: UO, Uniwersytetu w Dijon (Francja) i Uniwersytetu w Moguncji (Niemcy).
Minione lata, zwłaszcza kilka ostatnich, to także czas ogromnego skoku UO w cenionym przez młodzież rankingu Fundacji Edukacyjnej „Perspektywy”. Uniwersytet Opolski w 2024 r. zajął w nim 8. miejsce wśród uniwersytetów i 26. wśród uczelni akademickich w kraju. W 2016 r. UO był na 15. miejscu wśród uniwersytetów i w szóstej dziesiątce akademickich uczelni publicznych.
Społeczność akademicką UO, prócz 9 tys. studentów, tworzy także blisko 2 tys. pracowników, w tym ponad tysiąc nauczycieli akademickich związanych z UO w ramach różnych form zatrudnienia. Niezwykle istotną częścią środowiska są także wybitni przedstawiciele świata kultury, sztuki, nauki czy polityki w minionych latach honorowani tytułem doktora honoris causa UO i WSP. Znaleźli się wśród nich m.in. papież Jan Paweł II, Władysław Bartoszewski, Adam Hanuszkiewicz, Lech Wałęsa, Ryszard Kaczorowski, Wojciech Kilar, Kazimierz Kutz, Stanisław Lem, ks. abp Alfons Nossol, Jan Miodek, Hans Gert Pötering, Tadeusz Różewicz czy Dorota Simonides.
Minione trzy dekady to dla UO nie tylko czas budowania zaplecza naukowego, nawiązywania relacji międzynarodowych i umacniania pozycji w świecie nauki. To także czas wielkich inwestycji. Dwie największe w ostatnich latach to otwarte w 2023 r. Międzynarodowe Centrum Badawczo-Rozwojowe UO na rzecz Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego i otwarte w 2017 r. Collegium Medicum, gdzie od tego samego roku kształceni są studenci kierunku lekarskiego.
– Powołanie tego kierunku na naszym uniwersytecie to był z pewnością strzał w dziesiątkę – podkreślał wielokrotnie prof. dr hab. Marek Masnyk. – Wyzwanie było ogromne. Wymagało wiele pracy i zaangażowania nie tylko z naszej strony, ale też całego środowiska Opola i województwa opolskiego. Wprawdzie ministerstwo zapewniło środki na budowę obiektu, ale ogromna część pieniędzy, które pozwoliły ostatecznie uruchomić kierunek, pochodziła też od samorządu województwa, starostów, burmistrzów i prezydentów miast z naszego regionu, a także opolskiego biznesu, a nawet mieszkańców – słowem, całego środowiska. To była ogromna mobilizacja. Dziś jesteśmy dumni, czujemy wielką satysfakcję i bardzo się cieszymy, że się udało.
Pierwszych 78 absolwentów kierunku lekarskiego UO – pierwszego rocznika, który ukończył pełny cykl kształcenia na UO – odebrało dyplomy ukończenia studiów w 2023 r.